Insulinooporność i jej konsekwencje

W dniu 9 maja 2025 roku w ramach cyklu spotkań prozdrowotnych, organizowanych przez naszą Koleżankę Danutę Szubską, słuchacze SUTW gościli Panią lek. med. Dorotę Żaczek. Wysłuchaliśmy wykładu pt. „Insulinooporność i jej konsekwencje".

O insulinooporności mogą świadczyć następujące dolegliwości: senność po posiłkach, zwiększony apetyt (zwłaszcza na słodycze), trudności w redukcji masy ciała, zmiany skórne, rozdrażnienie, obniżenie nastroju, uczucie zmęczenia, problemy z koncentracją (tzw. mgła umysłowa), nadmierna potliwość, bóle głowy, nadciśnienie tętnicze. Należy jak najszybciej zgłosić się do lekarza, który po przeprowadzeniu szeregu badań potwierdzi lub wykluczy w/w problem. Nawet z wyników lipidogramu wprawne oko lekarza potrafi zdiagnozować problem, a podwyższony wskaźnik CRP oznacza nie tylko stan zapalny (infekcje) organizmu. Nie wystarczy zbadać poziom cukru na czczo. Bardzo ważne jest wykonanie krzywej cukrowej a także krzywej insulinowej.

Dowiedzieliśmy się, jak ważna jest wczesna diagnoza i właściwe leczenie insulinooporności a nie tylko np. nadciśnienia, które jest jej wynikiem. Ważna jest nie tylko farmakologia zalecona przez lekarza, ale również dieta, regularne jedzenie posiłków oraz ruch. Niestety, w diecie zakazane jest wszystko to, co smakuje nam najbardziej – białe pieczywo, słodycze, lody, zupy krem i soki. Korzystniej jest zjeść np. jabłko lub brokuły niż sok jabłkowy czy krem brokułowy. Stopień rozdrobnienia (ścieranie, blendowanie), przetworzenia (gotowanie) owoców i warzyw oraz dojrzałość owoców (np. banany) zwiększają wartość indeksu glikemicznego (IG), tak ważnego w utrzymaniu prawidłowego poziomu cukru we krwi. Warzywa, owoce i makarony należy gotować tylko al dente. Tradycyjne ciasteczko lepiej zjeść po głównym posiłku niż ,,podjadać" pomiędzy nimi.

Wczesna diagnoza insulinooporności i właściwe leczenie a co najważniejsze zdrowe nawyki żywieniowe i ruch mają duży wpływ na pracę naszych pozostałych organów. Nieleczona insulinooporność może doprowadzić do cukrzycy typu 2 (przeciążenie trzustki i jej stopniowe wyczerpanie) a także otyłości, nadciśnienia, zawału, udaru, osteoporozy, problemów ze wzrokiem, włosami, pamięcią i inne.

Temat spotkania z Panią doktor Dorotą Żaczek bardzo zainteresował słuchaczy. Ogromną zasługą naszego gościa było to, że potrafiła rozmawiać z nami w bardzo swobodny sposób i językiem bez trudnych terminów medycznych. Uzyskałyśmy wiele ciekawych informacji i wskazówek, jak ważna jest profilaktyka, zdrowe nawyki żywieniowe i ruch. Ogromna rola spoczywa na nas babciach i dziadkach, by edukować nie tylko nasze „zaganiane" dzieci ale i nasze wnuki. Dbajmy, aby nie jadły tzw. „śmieciowego jedzenia", ogromnych ilości słodyczy, soków i coli z konserwantami patrząc ciągle w komputer lub telefon. Przekonajmy nasze wnuki, jak smaczne są owoce, warzywa i jaką radość sprawia ruch na świeżym powietrzu, który my pamiętamy ze swoich dziecięcych lat.
Dziękujemy i czekamy na następne spotkania.

Tekst: Teresa Gruszczyńska
Zdjęcia: Stefania Szadkowska